Historia szkoły
Igor Sikirycki - Patron szkoły
Poeta, pisarz, satyryk, dziennikarz i spiker radiowy,
wybitny tłumacz literatury i działacz społecznyUrodził się 31 lipca 1920r. W Brześciu nad Bugiem. Był synem naczelnika telegrafu brzeskiego i bibliotekarki. W 1926 r. Rodzina Sikiryckich przeprowadziła się do Lublina. Tam też Igor rozpoczął naukę w szkole powszechnej, następnie kontynuował naukę w gimnazjum.
Po wyzwoleniu Lublina został wcielony do wojska i pełnił funkcję adiutanta, pułkownika, Wiktora Grosza. Po upływie krótkiego czasu otrzymał skierowanie do pracy w Polskim Radiu w charakterze sprawozdawcy frontowego oraz spikera radiowego.
Był świadkiem historycznych wydarzeń. To on przekazywał informacje z pierwszego posiedzenia krajowej rady narodowej, to on komentował pierwszą promocję oficerów wojska polskiego. Był też tym, który pierwszy ogłosił komunikat o zakończeniu wojny.
11 maja 1945 r. został oddelegowany do Łodzi w celu podjęcia pracy w rozgłośni Polskiego Radia, w której pracował w latach 1945-1951. W Łodzi rozpoczął studia humanistyczne na Uniwersytecie, równocześnie naukę w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. Zainteresowania teatralne realizował pełniąc w latach 1954-1959 funkcję kierownika literackiego i artystycznego łódzkiego teatru satyry „7.15 ” a w latach 1996-1967 był kierownikiem literackim teatru „Arlekin”.
Działalność literacką Igor Sikirycki rozpoczął jeszcze w czasie wojny. Były to wiersze liryczne i wojskowe, kilka z nich stało się popularnymi pieśniami partyzanckimi. Debiutował po wojnie w „Odrodzeniu” (1944 r.)
Dorobek literacki Igora Sikiryckiego jest bardzo bogaty i różnorodny: pisał wiersze i bajki dla dzieci, utwory satyryczne, skecze dla teatru i powieści dla młodzieży. Równolegle z twórczością oryginalną prowadził działalność przekładową.
Igor Sikirycki prowadził także bogatą pracę społeczną, przez długi okres pełnił funkcję radnego Rady Narodowej miasta Łodzi.
Swoją obecność zaznaczył również, działając w Krajowym Komitecie Obrońców Pokoju oraz w Zarządzie Polskiej Sekcji Międzynarodowego Komitetu d.s. Literatury dla Dzieci i Młodzieży przy UNESCO. Udzielał się również aktywnie w łódzkim Towarzystwie Przyjaciół Dzieci.
Za swoją wszechstronną działalność otrzymał wiele nagród i wyróżnień.
Nasz patron był człowiekiem o bogatej osobowości i wszechstronnych zainteresowaniach, który pomimo wielu obowiązków, potrafił znaleźć czas na inne zainteresowania: wędkarstwo, malarstwo, archeologię, numizmatykę, fotografię.
Igor Sikirycki zmarł w Łodzi 2 stycznia 1985 r. Jego postać stanowi wspaniały wzorzec osobowy wybitnego pisarza i oddanego społecznika.
Barbara Połosak
Historia szkoły
Początki Szkoły Podstawowej w Woli Zaradzyńskiej sięgają roku 1921., wtedy to z inicjatywy mieszkańców wsi w prywatnym domu pana Mateusza Stusio wynajęto największą izbę, która pełniła rolę sali lekcyjnej. Tak powstała tzw. „trzyklasówka”, której kierownikiem została pani Marianna Śmiałkowska. Niestety, wynajmowane pomieszczenie było zbyt małe, by pomieścić wszystkich uczniów, dlatego zrodził się pomysł wybudowania szkoły.
Powstał komitet budowy, w którym aktywnie działali pan Antonii Redzynia, pan Tomasz Grala i pan Józef Krawiec z Nowej Woli. Przewodniczącym został pan Szor. Dziewięć lat później oddano do użytku nową siedmioklasową szkołę II-stopnia .
Szkołą kierowała pani Zofia Czerwińska, która bardzo dbała o patriotyczne wychowanie uczniów. Placówka funkcjonowała do września 1939 r.
Niestety wybuch II wojny światowej zakłócił normalne lekcje, ale przez cały okres okupacji niemieckiej nie przerwano pracy edukacyjnej. W placówce uczyły się dzieci osiedleńców.
Szkołę w Woli Zaradzyńskiej udało się otworzyć 19 lutego 1945 r. Ogromnie zniszczenia nie przeraziły uczniów i nauczycieli. Załatano wyrwę po bombie lotniczej, wywieziono porzuconą przez wroga broń. Kierowania szkołą podjął się nauczyciel pan Franciszek Ożóg.
Brakowało podręczników, pomocy, a nawet ławek i krzeseł. Pan Ożóg sam naprawiał to co zostało zniszczone.
Książki zastępowały przepisywane przez kalkę teksty jedynego ocalonego elementarza.
Po pewnym czasie szkoła wyglądała już prawie normalnie. Pan Ożóg kontynuował studia uniwersyteckie rozpoczęte jeszcze przed wojną. W 1946 r. rozpoczął pracę w Łodzi, w związku z tym placówką zaczęła kierować jego żona pani Anna Ożóg.
Szkoła była systematycznie doposażania, a w 1949 r. zradiofonizowana.
W 1950 r. kierownictwo objęła pani Waleria Markowiak.
1 września 1952 r. nastąpiło podniesienie stopnia organizacyjnego szkoły do sześciu klas. Nauczyciele organizowali uroczystości szkolne i spotkania z rodzicami. Z okazji stulecia śmierci Adama Mickiewicza zorganizowano recytacje jego utworów i inscenizację fragmentu „Dziadów”. W szkole powstał zespół taneczny.
Od 1955 r. zaczęło brakować pomieszczeń. Liczebność klas wzrastała. W sierpniu przygotowano dokumentację dotyczącą dobudowania piętra szkoły. Jednak prace remontowe rozpoczęto dopiero 2 kwietnia 1958r.
Rok szkolny 1958 /1959 rozpoczęto w czerech salach szkolnych (dwie na parterze i dwie na piętrze). Dalsze pomieszczenia miały być stopniowo wykańczane. W szkole pracowało sześciu nauczycieli.
1 września 1964 r. zmienił się kierownik szkoły. Pani Waleria Markowiak przeszła na emeryturę a nowym kierownikiem został pan Julian Szumlak.
Rok szkolny rozpoczęło 220 uczniów i siedmiu nauczycieli. Nadal brakowało sali gimnastycznej, pomocy naukowych i pomieszczenia, w którym można by było zorganizować bibliotekę.
Budynek szkolny wymagał kapitalnego remontu. Rozpoczęto wymianę stropów.
Rok szkolny 1968/1969 był szczególnie trudny dla nauczycieli i 250 uczniów. Zajęcia odbywały się w dwóch salach. Kolejne lata to stopniowe wyposażanie szkoły w ławki, krzesła, pomoce dydaktyczne.
Rok szkolny 1977/1978 to wymiana oświetlenia, wymiana pokrycia dachu na budynku gospodarczym oraz podłączenie bieżącej wody.
1 listopada 1981 r. nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły. Wybrano panią Franciszkę Kozieł, a od 1 lutego 1983 r. dyrektorem szkoły został Pan Cyprian Masłowski.
Na wniosek dyrektora szkoły pana Cypriana Masłowskiego 26 listopada 1984 r. powołano Społeczny Komitet Rozbudowy i Modernizacji Szkoły Podstawowej w Woli Zaradzyńskiej.
W komitecie aktywnie działali okoliczni mieszkańcy a przewodniczącym został pan Cyprian Masłowski. Rozpoczęto rozbudowę szkoły , nie brakowało mieszkańców, którzy kosztem własnego czasu pomagali w pracach budowlanych i transportowych. Marzenia mieszkańców o nowoczesnej szkole zaczęły się spełniać.
1 stycznia 1987 r. dyrektorem szkoły został Pan Marek Kupczyk.
W tym czasie trwała rozbudowa i modernizacja szkoły. Szkoła została wyposażona w nowe meble, powstała sala gimnastyczna i zaplecze sportowe. Powstał gabinet stomatologiczny, urządzono kuchnię i świetlicę.
W czerwcu 1989 r. prace remontowe dobiegły końca a okres wakacji poświęcono na prace wykończeniowe. Marzenia o nowej szkole udało się zrealizować.
Uroczyste otwarcie szkoły nastąpiło 1 września 1989 r. Do starego budynku została dobudowana nowa część dydaktyczna i sala gimnastyczna. Szkole nadano imię Igora Sikiryckiego oraz sztandar, który ufundowała Rada Rodziców.
Kolejne lata to rozwój szkoły. 1 czerwca 1993 roku powstała nowoczesna pracownia komputerowa. Życie szkoły wypełnione było nie tylko nauką ale organizacją imprez, uroczystości, wycieczek oraz udziałem uczniów w różnych przedsięwzięciach.
2 stycznia 1995 r. funkcji dyrektora szkoły objęła pani Małgorzata Koperek. Powstaje nowoczesna baza dydaktyczna dla oddziałów przedszkolnych. Szkoła otrzymuje tytuł Szkoły Odkrywców Talentów, wydawana jest gazetka szkolna „Nie z Tej Woli”.
W szkole organizowane są przedstawienia teatralne, w których udział biorą nie tylko przedszkolaki, uczniowie ale również rodzice.
Działa zespół teatralny Compakt, który zdobywa wyróżnienia w przeglądach twórczości artystycznej dzieci i młodzieży. Powstaje nowoczesna pracownia ekologiczna w ramach projektu współfinansowanego ze środków Wojewódzkiego Funduszu ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi.
1 września 2019 r. dyrektorem szkoły zostaje pani Barbara Staszewska.
Nowy rok szkolny rozpoczyna się normalnie. Szkoła ciągle się rozwija, dzięki finansowaniu ze środków gminy Ksawerów sukcesywnie jest doposażania w nowoczesny sprzęt i pomoce dydaktyczne.
Nikt nie przypuszcza, że rok szkolny 2019/2020 będzie zupełnie inny niż wszystkie poprzednie. Na świecie pojawia się wirus SARS-CoV-2, który zmienia świat. Wiosną 2020 r. uczniowie i nauczyciele rozpoczynają zdalne nauczanie.
Zakaz organizowania imprez, spotkań czy uroczystości sprawia, że obchody stulecia szkoły planowane na rok szkolny 2021/2022 zostają przesunięte.
Podczas trwania pandemii, Ministerstwo Edukacji i Nauki wspiera szkołę doposażając ją w sprzęt komputerowy, który ułatwia naukę zdalną. Pojawia się inicjatywa edukacyjna realizowana przez Ministerstwo Edukacji i Nauki - program Laboratoria Przyszłości. W ramach programu nasza szkoła zostaje wyposażona w nowoczesny sprzęt m.in. drukarkę 3d, kontrolery do programowania robotów edukacyjnych, sprzęt audio-video. Inicjatywa ma na celu rozwijanie w uczniach kompetencji przyszłości.
Obecnie w szkole funkcjonują dwa oddziały przedszkolne i 9 oddziałów szkolnych. W placówce pobierają naukę również uczniowie z Ukrainy, którzy przybyli do naszej gminy zza wschodniej granicy Polski po 24 lutego 2022 r.
Społeczność naszej szkoły: przedszkolaki, uczniowie, rodzice i nauczyciele wzięli czynny udział w akcjach wspierających Ukrainę. Przekazaliśmy m.in. środki pomocy przedmedycznej, śpiwory, latarki koce termiczne, powerbank’i. Zorganizowaliśmy również akcję „Plecak dla kolegi”.
Rozpoczął się nowy rok szkolny 2022/2023, który został ogłoszony rokiem obchodów stulecia szkoły. Honorowy patronat nad obchodami objął Wójt Gminy Ksawerów pan Adam Topolski.
Podsumowaniem 100-letniej działalności szkoły w Woli Zaradzyńskiej, sukcesów jej uczniów i zaangażowania nauczycieli mogą być słowa Stefana Żeromskiego:
„Nauka jest jak niezmierne morze, im więcej jej pijesz tym bardziej jesteś spragniony.”
MENU
Galeria zdjęć
brak danych